pasywnie

Macie tak czasem, że nic Wam się kompletnie nie chce? Mnie się zdarza. Choć lubię upały, to te ostatnie jakoś wypruły ze mnie powietrze .Może nie tyle upały, co to ciężkie powietrze. Nie, nie - nie narzekam. Biorę lato z całym dobrodziejstwem inwentarza :) Jednak przyznaję, że zdarza mi się czasem obijać po domu kompletnie nie mając na nic siły i ochoty. Nawet kawa nie pomaga. Ona - wręcz przeciwnie. Ciągle pełna energii. Fika jak po red-bullu, albo dwóch. Wiecznie gdzieś biegnie, coś robi. Bywają dni, że w ogóle nie potrzebuje kompana do zabawy. Raz na jakiś czas przybiegnie, poskacze po nas, poprzytula się i leci dalej. Cieszę się, że nie potrzebuje ciągle naszego towarzystwa, że potrafi się sama bawić, jednak mimo wszystko po chwili w głowie pojawia się myśl, że pewnie powinnam coś zrobić. Może jakieś farby, może coś kreatywnego - przecież wszędzie nas bombardują informacje, że z dzieckiem trzeba. Że wspomagać rozwój, wymyślać, robić to i tamto. Ale czy czasem można odpuścić? Ja przyznaję się bez bicia - czasem odpuszczam. Są momenty, że nie potrafię się zmobilizować. I kiedy Maja nie domaga się mojego towarzystwa sprawdzam tylko co jakiś czas czy chałupa nadal stoi ;). Czasem po prostu pasywnie stoję (ewentualnie zalegam na kanapie ;)) obok. Nie ingeruję w zabawę, skoro Maja się nie domaga. Przyglądam się z boku. Jestem.
Nasze lenistwo za to nadrabiamy wieczorem, gdy powietrze nieco inne. Wtedy szaleństw nie ma końca. Uwielbiam takie wieczory. Ciepłe, wspólne.