19

Wczoraj skończyłaś 19 miesięcy. Każdy dzień z Tobą przynosi Nowe. Nowe słowa, nowe umiejętności, nowe uśmiechy. Uwielbiam patrzeć jak się śmiejesz. Twój uśmiech jest lekiem na całe zło i nawet gdy ogarnia smutek wystarczy na Ciebie spojrzeć. 

Dziś w nocy obudziłaś nas udając baranka. Mimo 3 godziny można było umrzeć ze śmiechu!

Nie wiem skąd wzięło Ci się to beczenie :-) 

Żeby nie było tak różowo zaprezentowałaś nam ostatnio maleńką dawkę tzw. "buntu dwulatka". To metafora taka.. Nie bardzo wierzę w tą ideologię ;-) no, ale niech będzie. Wracając do sedna - pokazałaś nam parę dni temu, że chcesz postawić na swoim. Tak kochana, zbuntowałaś się rodzicom i nie chcąc ubrać skarpetek i butów wpadłaś w taką euforię, że miałaś bliski kontakt z podłogą. Rzucałaś się i wstawałaś. Nie reagowaliśmy, choć było to trudne momentami. Mam nadzieję, że nie będzie takich incydentów zbyt dużo, najlepiej wcale.

19 miesiąc przyniósł też to na co czekałam całe życie. Wpadłaś do kuchni krzycząc "mama, mama", gdy zapytałam "co tam?" usłyszałam najpiękniejsze słowo na świecie - "totam" (kocham). Można się rozpłynąć. Tatę też totasz, tak mu powiedziałaś, gdy zapytał ;-) 

Ze smaków lata zajadasz się ostatnio fasolką i "górkami" małosolnymi. Truskawek też zjadłaś parę, ale nie zachwycasz się nimi jak mama. Lody są chyba za zimne dla Ciebie, bo liźniesz dwa razy i oddajesz.

Kochamy okrutnie! <3