bilans dwulatka

Z lekarzami, na szczęście nie mamy zbyt dużo wspólnego. I dobrze, że nie mamy wielu powodów by ich odwiedzać. Jednak tym razem ochoczo odliczałam czas do wizyty u pediatry Majki. Co prawda wyobrażałam sobie, że bilans musi być wykonany zaraz po drugich urodzinach - okazało się, że nawet trzy miesiące po zdmuchnięciu świeczek jest ok. My czekaliśmy jakieś 3 tygodnie, więc nie było tragedii. 

Majka lubi naszą przychodnię - w poczekalni włączone mini-mini, stoliczek z książeczkami i kolorowankami. Jest czysto i przyjemnie - i co najważniejsze - nie czeka się pół dnia w kolejce. Zapisy są na konkretną godzinę i zwykle udaje się wejść dokładnie na czas. O naszej pediatrze na razie wypowiadać się nie będę - mam mieszane uczucia i zdanie jeszcze nie do końca wyrobione.

Do wizyty w pokoju pielęgniarki Maja podeszła ochoczo - z uśmiechem dała się zważyć i zmierzyć. Jednak do pani dr wchodzić już nie chciała. Z rozebraniem się był problem, pokazać jak stawia kroczki - też za bardzo nie chciała. Musiałyśmy się troszkę nagimnastykować, ale na szczęście udało się zbadać małą. Nawet otworzyła ładnie buzię, żeby ząbki pokazać (czym później wszystkim naokoło się chwaliła). Na szczęście pod koniec się rozkręciła i nawet pogadała trochę :) 

Zatem trochę statystyk, ku pamięci:

                                                                      wzrost: 89 cm

waga 12,5 kg

ubranka rozm. 92-98

buty rozm. 22-23

zęby: 16 sztuk

• Maja rozgadała się na całego (hit słowny tego miesiąca - dżdżowizna (dżdżownica) - jak mi dziś powiedziała - jedno z jej ulubionych zwierzątek :D - zaczyna układać coraz dłuższe zdania i świetnie kojarzy fakty.

Pewnego wieczoru siedzę sobie z lampką wina. Widzę, że Maja mi się przygląda, po czym stwierdza: "Tatuś kiluje (kieruje). :D No tak, po alkoholu nie można!

• Zaczyna zadawać pytania, na razie proste i mało groźne :)
• rozpoznaje wszystkie podstawowe kolory
• jak się rozpędzi umie policzyć do 10 (zwykle zapomina o 7 ;)
• ulubione zabawy: 

- w chowanego (może chować się ze 100 razy dziennie, oczywiście zawsze w te same miejsca :D po czym    woła "mamuś lub tatuś szukaj nas :D" Uwielbiam to! I kurczę nigdy nie możemy jej znaleźć..

- w kotka, zwłaszcza, gdy tata wymaluje jej wąsy i nosek i zrobi ogonek

- układanie puzzli

- zabawa klockami

- oglądanie książeczek

• recytuje ze mną wierszyki, udaje, że śpiewa z zabawkową marchewką w ręce zamiast mikrofonu

Parę dni temu wieczorem: Jak co wieczór mówimy paciorek. Dobranoc Ci Boziu itd, na końcu Maja składa rączki i mówi Amen. Później mówimy wierszyk o kotku puszku. Po ostatnim zdaniu Majka składa znów rączki i mówi: Amen! :D Myślałam, że padnę.

Jest mega rezolutną i wesołą dziewczynką. Ogromnym urwisem i małym aniołkiem. Wszędzie jej pełno.Uwielbia się wspinać, łazić po krzesłach, stołach i parapetach. Ciągle ma coś do zrobienia. Oczywiście ma też często swoje zdanie i czasem ciężko ją przekonać do zmiany poglądów. Taki wiek ;)
Uwielbiam ją i kocham ponad życie! I codziennie obiecuję jej, że kiedyś w końcu ją zjem!